Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

η πόλη είναι σχέσεις

Λέτε σ’ έναν λόγο σας λετε ότι δεν επιτρέπεται στη Ρόδο, δεν επιτρέπεται πουθενά να υπάρχουν φτωχοί. Τι θα μπορούσε να γίνει; σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας;
Νομίζω ότι είναι θέματα που σχετίζονται με τις προσπάθειες για να αντιμετωπισθεί η φτώχεια. Το μεγάλο στοίχημα της αυτοδιοίκησης ήταν να εμπλακεί στον τομέα της απασχόλησης, στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Εκεί πρέπει να αρχίσει να κινείται η αυτοδιοίκηση. Τώρα όλα τα άλλα, πως καθαρίζουμε τους δρόμους και πως φεύγουν τα νεκροταφεία, αυτά είναι της δεκαετίας του ’50. Σήμερα οι δήμοι πρέπει να είναι ανταγωνιστικοί. Δεν ισχυρίζομαι ότι γίνεσαι ανταγωνιστικός επειδή το περιβάλλον είναι ανταγωνιστικό, με το να λειτουργήσεις μόνο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, εγώ ισχυρίζομαι ότι για να είμαστε ανταγωνιστικοί στο περιβάλλον το ανταγωνιστικό, διεθνές και εθνικό, πρέπει να συνεργαζόμαστε. Εκεί γινόμαστε ισχυροί. Άρα υπάρχει αριστερή προσέγγιση σ’ αυτά τα θέματα. Παράλληλα όμως μ’ όλα αυτά, εκείνο που μ’ απασχόλησε και είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου που το έκανα, είναι ότι μετά από 12 χρόνια έπρεπε να πω στους πολίτες αυτά που βαθιά πίστευα. Είχε έρθει η ώρα να πούμε την αλήθεια. Πρέπει να επενδύσουμε για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Πού; Στον άνθρωπο. Γι’ αυτό, μόνο η αγάπη μπορεί; Η αγάπη δεν είναι σχήμα λόγου. Καταρχάς πρέπει να αγαπήσουμε τους εαυτούς μας. Πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε. Τελικά η πόλη εκτός από πεζοδρόμια, λουλούδια και σπίτια, η πόλη είναι σχέσεις. Αυτό που λέμε ο κοινωνικός ιστός, η κοινωνία που μένει μέσα στην πόλη αυτή και η οποία αφήνει το αποτύπωμά της πάνω στον χώρο. Όσο πιο καλλιεργημένη είναι η κοινωνία τόσο πιο ανταγωνιστικό στην ιστορική διαδρομή μας θα είναι το αποτύπωμα το δικό μας στο πέρασμά μας.απόσπασμα απο το βιβλιο που γραφει η Λελα Κεσίδου με τον Γιωργο Γιαννοπουλο