Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

I am, O Anxious One. Don't you hear my voice
surging forth with all my earthly feelings?
They yearn so high, that they have sprouted wings
and whitely fly in circles round your face.
My soul, dressed in silence, rises up
and stands alone before you: can't you see?
don't you know that my prayer is growing ripe
upon your vision as upon a tree? If you are the dreamer, I am what you dream. But when you want to wake, I am your wish,
and I grow strong with all magnificence
and turn myself into a star's vast silence
above the strange and distant city, Time.
I am, O Anxious One poem by Rainer Maria Rilke
picture from Rodos sea the other day

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

κάποιος άνδρας μοναχός αναπολεί.. τους φίλους του που μακρύναν

Τριγύρω ησυχάζει η πολίχνη˙ γαληνεύει φωτισμένο το σοκάκι,
Και, πυρσοστόλιστα κατηφορίζουν και αχολογούν τ' αμάξια.
Χορτάτοι απ' της μέρας τη χαρά γυρίζουνε ν' αναπαυθούν οι ανθρώποι,
Και με ικανοποίηση πολλή στο σπίτι ζυγίζει κέρδη και ζημιές
Του νοικοκύρη το κεφάλι˙ από λουλούδια και σταφύλια αδειάζει,
Κι απ' των χεριών τα έργα ησυχάζει η πολύπραγη αγορά.
Μα από τους κήπους μακριά τραγούδι έγχορδου ηχεί ίσως εκεί.
Ερωτευμένο παίζει ή κάποιος άνδρας μοναχός αναπολεί
Τους φίλους του που μακρύναν και τον καιρό της νιότης και οι πηγές
Αστείρευτες και δροσερές, σ' ευωδιαστά παρτέρια κελαρύζουν.
Γαλήνια στο μουχρωμένο αγέρα καμπάνες ηχηρές σημαίνουν
Και των ωρών τον αριθμό φροντίζοντας νυχτοσκοπός αγγέλλει.
Τώρα κι η αύρα έρχεται, αναταράσσει τις κορφές στο άλσος,
Ιδού! Και το φεγγάρι, της γης μας το σκιαγράφημα
Ερχεται στα κρυφά κι ετούτο τώρα˙ η ενθουσιάστρια, η νύχτα έρχεται
Σπαρμένη με τα αστέρια και τόσο λίγο νοιάζεται για μας
Λάμπει η ξαφνιάστρα εκεί ψηλά, η ξενιτεμένη μέσα στους ανθρώπους.
Ισαμε πάνω στις βουνοκορφές, θλιμμένη, μεγαλοπρεπής συνάμα.
FRIEDRICH HOLDERLIN Από τη συλλογή «Αρτος και οίνος, μια ελεγεία, τρία σχεδιάσματα», εισ.: Bernhard Groethuysen,επ.: Michael Franz, μτφρ.: Αντώνης Κουτσουραδής, Εξάντας, 1999
εξαιρετικη φωτογραφια του Hari Sundaram