κάποιος άνδρας μοναχός αναπολεί.. τους φίλους του που μακρύναν

Τριγύρω ησυχάζει η πολίχνη˙ γαληνεύει φωτισμένο το σοκάκι,
Και, πυρσοστόλιστα κατηφορίζουν και αχολογούν τ' αμάξια.
Χορτάτοι απ' της μέρας τη χαρά γυρίζουνε ν' αναπαυθούν οι ανθρώποι,
Και με ικανοποίηση πολλή στο σπίτι ζυγίζει κέρδη και ζημιές
Του νοικοκύρη το κεφάλι˙ από λουλούδια και σταφύλια αδειάζει,
Κι απ' των χεριών τα έργα ησυχάζει η πολύπραγη αγορά.
Μα από τους κήπους μακριά τραγούδι έγχορδου ηχεί ίσως εκεί.
Ερωτευμένο παίζει ή κάποιος άνδρας μοναχός αναπολεί
Τους φίλους του που μακρύναν και τον καιρό της νιότης και οι πηγές
Αστείρευτες και δροσερές, σ' ευωδιαστά παρτέρια κελαρύζουν.
Γαλήνια στο μουχρωμένο αγέρα καμπάνες ηχηρές σημαίνουν
Και των ωρών τον αριθμό φροντίζοντας νυχτοσκοπός αγγέλλει.
Τώρα κι η αύρα έρχεται, αναταράσσει τις κορφές στο άλσος,
Ιδού! Και το φεγγάρι, της γης μας το σκιαγράφημα
Ερχεται στα κρυφά κι ετούτο τώρα˙ η ενθουσιάστρια, η νύχτα έρχεται
Σπαρμένη με τα αστέρια και τόσο λίγο νοιάζεται για μας
Λάμπει η ξαφνιάστρα εκεί ψηλά, η ξενιτεμένη μέσα στους ανθρώπους.
Ισαμε πάνω στις βουνοκορφές, θλιμμένη, μεγαλοπρεπής συνάμα.
FRIEDRICH HOLDERLIN Από τη συλλογή «Αρτος και οίνος, μια ελεγεία, τρία σχεδιάσματα», εισ.: Bernhard Groethuysen,επ.: Michael Franz, μτφρ.: Αντώνης Κουτσουραδής, Εξάντας, 1999
εξαιρετικη φωτογραφια του Hari Sundaram