μονο η αγάπη μπορεί να αγκαλιάσει και να σταθεί δίκαια απέναντι στον άνθρωπο

Πίσω από πολλά πολιτικά κινήματα βρέθηκαν ευαίσθητοι πολιτικοποιημένοι καλλιτέχνες που τους έδωσαν εκείνη την επαναστατική πνοή, την ευαισθησία αλλά και την αισθητική που κάνει το σύνθημα να ξεφεύγει από τη «ξύλινη» γλώσσα, να απευθύνεται άμεσα και να κινητοποιεί όλες τις αισθήσεις του αποδέκτη.Το μεγάλο αίτημα -σε μια εποχή όπως η σημερινή επαναπροσδιορισμού του προσανατολισμού της ιδεολογικής βάσης της πολιτικής, ώστε να ξαναβρεί τη λειτουργική σχέση της με την κοινωνία, είναι κατά κύριο λόγο η αλλαγή αισθητικής, η αλλαγή της γλώσσας επικοινωνίας με τον πολίτη. Το αίτημα για την αμφίδρομη σχέση της τέχνης και της πολιτικής, ως μια σχέση άμεσα συμπληρωματική και αναγκαία.Η σχέση μας με την τέχνη και τους παραγωγούς της τέχνης εμάς των απλών πολιτών, αφορά άμεσα τον προβληματισμό για τον πολιτισμό. Μας αφορά και μας ενώνει μαζί τους η θέληση να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.Ο καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να υπηρετεί την τέχνη του με αυταπάρνηση, παίρνει σαφή πολιτική θέση απέναντι στα πράγματα και στρέφεται με φροντίδα και αφοσίωση στην κοινωνία, έτσι ώστε να της επιστρέφει μέσα από την τέχνη του, την ευγνωμοσύνη που της οφείλει.Έτσι και ο πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του, αφουγκράζεται τα στοιχεία εκείνα στην τέχνη που μπορεί να τον εμπνέουν και να διευρύνουν τον ορίζοντα της σκέψης του, για να είναι δυνατόν η πολιτική του να απευθύνεται με μεγαλύτερη φροντίδα και αφοσίωση στην κοινωνία, οπότε να της επιστρέφει μέσα από την πολιτική του την ευγνωμοσύνη που της οφείλει.Ένα τραγούδι γεννιέται..Για να αρχίσουμε να διερευνούμε άξονες αυτής της αμφίδρομης σχέσης τέχνης και πολιτικής τολμήσαμε ένα πείραμα.Δημιουργήσαμε ένα τραγούδι μέσα από λόγια παρμένα από ομιλίες του Γιώργου Γιαννόπουλου, τα οποία μεταγράψαμε σε στίχο. Και οι στίχοι έγιναν τραγούδι.Μια ρομαντική μπαλάντα με ανήσυχη ψυχή. Στο πρώτο άκουσμα μπορεί κάποιος να πει, ότι δεν είναι το τραγούδι που ξεσηκώνει τα πλήθη στις πλατείες. Δεν είναι και δεν ήταν αυτός ο στόχος, μιας και ο στίχος έδωσε άλλο προσανατολισμό εκείνον που απευθύνεται σε όλες τις αισθήσεις και αφήνει ίχνος ανεξίτηλο εκείνον που αποκτά διάρκεια, όπως πολλά από τα όμορφα πράγματα που συναντούμε στην τέχνη. Σε αυτό το εγχείρημα, βρήκαμε συγκινητικούς συμμάχους τη νέα συνθέτρια Μαριέττα Φαφούτη που έγραψε τη μουσική και έκανε το στίχο να ταξιδέψει και τον αγαπημένο Ροδίτη τραγουδιστή Αγαπητό Πάχο, που δάνεισε την όμορφη φωνή του σε αυτό το ταξίδι. «Είναι ένα ωραίο ταξίδι αυτό που κάνουμε μαζί, τον ενθουσιασμό μας προσπαθούμε να μοιραστούμε μαζί σας, την ενθάρρυνση στα μάτια σας αναζητούμε και το χαμόγελο σας».Το τραγούδι.. ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΜΠΟΡΕΙ..Σε μια πόλη ανθρώπινη,Απόψε, ήρθα να σε βρω,Με μια λαχτάρα, ώριμη,Το ταξίδι μας, να μοιραστώ Γύρνα να δεις τον ουρανό ,τώρα τον βλέπω κι’εγω,Πάνω απ την πόλη, τα άστρα δες, για σένα παρακάλεσα ,να ταξιδέψουν όλες τις ευχές Μονο η αγάπη μπορεί,Ν’αγκαλιασει,Μονο η αγάπη μπορεί,δίκαια στον άνθρωπο να σταθει Μονο η αγάπη Δες τα χέρια μας,στο άγγιγμα τους, η ελπίδα,Δες τα βήματα μας,στα χνάρια τους, ο ορίζοντας, απέραντη πυξίδα,Σε μια πόλη ανθρώπινη,είμαι εδώ,με εκείνους που αγάπησα και θαγαπώ,Στο βλέμμα μας χωράει όλη η θάλασσα Μονο η αγάπη μπορεί, Ν’αγκαλιασει,Μονο η αγάπη μπορεί,δίκαια στον άνθρωπο να σταθει Μονο η αγάπη στίχοι Λουκία Ρικάκη Γιωργος Γιαννόπουλος Μουσική Μαριέτα Φαφούτη